CatIsArt.gr • Γιάννης Φιλιππίδης - Στον ίσκιο των φωνών μας

Κάνει κρύο σήμερα στην Κυψέλη. Ένας άνδρας ανεβαίνει την οδό Αιγίνης. Στο χέρι κρατάει ένα βιβλίο, σχεδόν με ερωτική ηδυπάθεια. Είναι λεπτός, μελαχρινός, με ατίθασα μαλλιά. Περπατάει γρήγορα, κοιτώντας μακριά. Σαν να μη θέλει να τον αναγνωρίσουν. Οι γείτονες όμως τον καλημερίζουν. Χρόνια κάτοικος της περιοχής, γνώριμος, αγαπητός πολύ απ’ όλους. Οικείος. Ένας άνεμος δυνατός φυσάει ξαφνικά, που σχεδόν σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Ο Γιάννης Φιλιππίδης όμως έχει σταθεί όρθιος απέναντι σε κάθε λογής ανέμους και συνεχίζει να προχωρά. Είναι ένας πιστός και φλογερός ιδεολόγος. Γι’ αυτό και δημιούργησε το δικό του «Άνεμο». Έναν «Άνεμο» - ανάχωμα για να κρατάει ακέραιη την περηφάνια του. Ο Γιάννης είναι ο συγγραφέας της καρδιάς μας. Κρατάει μια θέση γι’ αυτόν κάθε καινούργια, κάθε απαιτητική εποχή που έρχεται. Γιατί η τύχη και το ταλέντο ευνοούν τους ανυπότακτους. Η λογοτεχνία του αγγίζει απαλά και τρυφερά τη γυναίκα. Όχι, δεν κάνει λογοτεχνία για τις γυναίκες. Μόνον που οι ευαίσθητες γυναικείες αντένες ξέρουν να τον εκτιμούν και να τον αγαπούν καλύτερα. Κι αυτός ξέρει να ανατέμνει με το πιο λεπτό νυστέρι, σαν χάδι, τη γυναικεία ψυχή. Την κατανοεί, τη σέβεται, τη συμπονά, την παρηγορεί, της παραστέκεται. Αντιλαμβάνεται την ουσία της, τις χαρές της, τις σκοτεινές απελπισίες της, την πολύτιμη ζωή της. Την κάνει ηρωίδα και θεά, όπως της αρμόζει. Γνωρίζοντας τα αγωνιώδη πάθη, που μέσα σ’ αυτά παραδέρνει. Ο Γιάννης Φιλιππίδης έχει τον τρόπο του τον αγαθό να δρα, να αντιστέκεται και να χαμογελά με το δικό του ωραίο χαμόγελο. Ανήκει στον ίσκιο των φωνών μας. Ανήκει στη θηλυκή σιωπή. Στα γυμνά παράθυρα της ψυχής της. Στους ραγισμένους τοίχους της. Στο σκληρό ψωμί της. Μπαίνει στην αυλή της. Χτυπά την πόρτα της την κλεισμένη. Σιγοτραγουδά την αγάπη της. Το χέρι του απλώνει και την παίρνει μακριά, εκεί που είναι να δώσει τη μάχη της…

Διαβάστε τη συνέντευξη.

* Το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Φιλιππίδη, «Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης», κυκλοφορεί από την "Άνεμος εκδοτική".
Γιάννη, πού ταξιδεύει το μυαλό σου;
* Tαυτόχρονα, οπουδήποτε και με ταχύτητες που άλλοτε παράγουν λόγο κι άλλοτε φουντώνουν την έτσι κι αλλιώς υπερευαίσθητη ύπαρξη του θυμικού μου. Ο τρόπος του ν’ αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα γύρω σου, είναι έτσι κι αλλιώς τόσο - μα τόσο μοναδικός για τον καθένα και την καθεμιά μας. Αλλά το να εθίζεις τον εαυτό σου ακόμα και στην περισσή περίσκεψη ή την πιο εύκαιρή σου κινησιακή φόρτιση γιατί το ζητάει η πένα σου είναι μια δίσημη σταθερή κατάσταση σε μένα, που ακροβατεί ισορροπώντας ανάμεσα στη γλυκιά στιγμή, που αποκτά υπόσταση ένα σχέδιο βιβλίου ή χειρογράφου και την υπέρμετρη τρέλα, είναι ένας ορισμός που με χαρακτηρίζει.

Εσύ, ο ίδιος, πού ταξιδεύεις;
* Τα τελευταία δύο χρόνια που ‘χουμε πια το δικό μας μικρό όχημα πολιτισμού, την «Άνεμος εκδοτική» (www.anemosekdotiki.gr), δηλώνω ευτυχής, που μου δόθηκε με αφορμή τις βιβλιοβραδιές μας, η ευκαιρία να ταξιδέψω σε περισσότερους από εβδομήντα ίσως προορισμούς. Σαλονίκη, Καστοριά, Πιερία και Πέλλα, Βόλο, Κρήτη πιο πρόσφατα, Ναύπλιο, Αίγιο και Πάτρα, την προηγούμενη άνοιξη, Κύθηρα και Κορινθία το καλοκαίρι. Αγαπούσα από πάντα τις αποδράσεις από το κλεινόν άστυ, αλλά δε φανταζόμουν ότι σε μια τόσο δύσκολη εποχή, θα είχα τουλάχιστον ένα σακ βουαγιάζ με δυο ρούχα, αλλά μπόλικες προσδοκίες, όνειρα και λαχτάρα να δω πρόσωπα και τόπους.

Τι έχεις να πεις για την ελληνική περιφέρεια, τις συνήθειες και τους ανθρώπους της;
* Κατά τη δική μου οπτική, οι άνθρωποι της περιφέρειας εν συγκρίσει μ’ αυτούς της πόλης, έχουν ελάχιστες διαφορές και πιο πολλές όμοιες σκέψεις ή δράσεις. Οι ευκαιρίες σε μια μικρή πόλη για γεγονότα τέχνης ή πολιτισμού είναι πολύ σπανιότερες για παράδειγμα, αλλά στα πρόσωπα των ανθρώπων βλέπεις ακόμα ευκολότερα την εμπιστοσύνη, τη φιλοξενία ή το φιλότιμο, ένα τριπλό ψυχικό στοίχημα, που οι άνθρωποι των μεγαλουπόλεων έχουν χάσει χρόνια τώρα.

Τι σηματοδοτεί για σένα η γειτονιά της Κυψέλης;
* Ζω στην αστική ζώνη των Πατησίων και της Κυψέλης ακριβώς δυόμισι δεκαετίες. Αλλά διάλεξα σκόπιμα την άκρη της αδικημένης σε πολλά Κυψέλης, την πιο εύκαιρη βεράντα για τα επόμενα χρόνια μου. Ξεκινώντας τον «Άνεμο», θελήσαμε να επωφεληθούμε από τα χαρακτηριστικά της ίδιας γειτονιάς, που κάνει το κέντρο προσπελάσιμο ακόμα και μ’ ένα σύντομο περπάτημα. Το κομμάτι της Κυψέλης όπου κατοικοεδρεύουμε -εγώ προσωπικά, σχεδόν τα τελευταία δέκα έτη- είναι η λαϊκή αντίστιξη στην Ηρώδου Αττικού χωροταξικά, μιας κι απέχουμε ένα μόλις στενό από το πάρκο του Πεδίου του Άρεως. Και εγώ απολαμβάνω τη σπάνια -για τις πόλεις- χαρά, του να γνωρίζομαι προσωπικά με τη μισή γειτονιά μου, που αποτελείται από ενδιαφέρουσες φιγούρες, της παλιάς αστικής ζώνης, που επέλεξαν να μη φύγουν για τα νότια ή τα βόρεια προάστια, ακριβώς γιατί ωφελήθηκαν από τη στρατηγική θέση κι απολαμβάνουν χαρές σα τις δικές μου. Η πιο όμορφη περίοδος είναι η άνοιξη και το διπλό ζευγάρωμα των κοτσυφιών στα δέντρα ανάμεσα στους δρόμους, που αντέχουν τόσο τσιμέντο να τα πλακώνει, αλλά ταυτόχρονα φιλοξενούν φωλιές και κελαηδίσματα, που ξεκινούν από τα χαράματα, δίνοντάς σου άλλη ελπιδοφόρα υπόκρουση για τη μέρα που θα ξημερώσει…

Μίλησε μου για το νέο βιβλίο σου.
* Η «Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης» είναι ένα κομμάτι απ’ αυτό που μόλις περιέγραφα, τον κόσμο δηλαδή γύρω μου αφενός κι αφετέρου τις συνθήκες της καθημερινής μας οπτικής, μέσα από μια οικογένεια, που θα βιώσει με το δικό της τρόπο της κρίση, αλλά το θηλυκό υπερέχον στοιχείο αναλαμβάνει να φέρει τα πράγματα σε ισορροπία, να δει το στόχο από την αρχή. Κι είναι το ίδιο το -άλλοτε σατυρικό κι άλλοτε πάλι βαθιά εσωτερικό- αυτό βιβλίο, που θέλει να μας κλείσει τσαχπίνικα το μάτι, να σηκώσει το ελληνικό μας παράστημα, ν’ αλλάξει την εικόνα μας για μύρια κακά. Γιατί, στη ζωή, τίποτα δεν είναι μονοσήμαντο, καλό ή κακό. Ας εκμεταλλευθούμε τη φαντασία και τη φωτεινότερη πλευρά μας.


Παρατηρώ ένα πρωτότυπο σχέδιο βιβλίου αυτή τη φορά, εντυπωσιακό στο εξώφυλλο «ρούχο» του, αλλά βολικό σα σχήμα και καίρια οικονομικό ως προς την τιμή του.
* Όταν εισβάλει σαν ενεργός «εν δράσει» φορέας μιας σειράς ονείρων, η ζωή των τυπογράφων γίνεται δυσκολότερη, αλλά εμείς σαν δημιουργοί, όσο κι οι αναγνώστες - κάτοχοι των βιβλίων μας, θέλουμε να νιώθουν τυχεροί, που απολαμβάνουν την εναλλακτικότητα και τα υψηλότερα στάνταρντς σ’ επίπεδο επιλογής έργων, αλλά και ποιότητας στην παραγωγή. Οφείλουμε να προσαρμοζόμαστε -όσο κι αν οι συνθήκες ολοένα στενεύουν- στις ανάγκες των φίλων μας. Με ενεργή την προϋπόθεση ότι ο στόχος των τίτλων μας δεν είναι άμεσα η οικονομική του επιτυχία βάσει προδιαγραφών, κυκλοφορούμε όλα τα βιβλία μας σε τιμές ευνοϊκές πάντα για τον αναγνώστη, πάντα σε σχέση με την ποιότητα των τίτλων μας. Κι ως εδώ, κάνουμε πράξη, ανταποδίδοντας την αγάπη και την εκτίμηση που εισπράττουμε καθημερινά, χαμηλώνουμε σκόπιμα τις τιμές τους για να τους μεγαλώσουμε το εισιτήριο για το ταξίδι του καθενός στο χρόνο.

Αυτό είναι το έκτο βιβλίο σου. Το έβδομο τι θέμα θα έχει; Έχεις αρχίσει να το σκέφτεσαι;
* Βρίσκομαι κάπου στη μέση του εβδόμου βιβλίου, που θα ‘ναι και πάλι μυθιστόρημα. Εκεί, τρεις άντρες και τρεις γυναίκες, θ’ αναλάβουν αφενός να μας ψυχαγωγήσουν μέσα από γάργαρες συνομιλίες κι αφετέρου να μας βάλουν σε αμφιβολίες για το πόσο δεδομένα γύρω μας είναι στ’ αλήθεια, όσα φαντάζουν στα μάτια μας σα τέτοια.
Σε μια ενδεχόμενη καταστροφή, τι εργαλεία θα ήθελες να έχεις μαζί σου;
* Σε μια ενδεχόμενη καταστροφή, φρονώ πως μικρή αξία θα είχαν τα υλικά - χειροπιαστά εργαλεία ή αντικείμενα. Την ψυχή μου θα ‘θελα στέρεα σε μια τέτοια εκδοχή, στέρεα και δυνατή ν’ αντέξει, όσα δεν θα είναι σε θέση να προβλέψει.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου αντικείμενο;
* Ίσως ακουστώ πεζός, αλλά θα σκεφτώ τον υπολογιστή μου, που αποτελεί το απόλυτο μέσο για την επικοινωνία με φίλους και αναγνώστες και ορίζει διάκριση στην έννοια της ενημέρωσης, που ηλεκτρονικά, δεν έχει ευκολύνει τις λογοκριτικές τάσεις άλλων μέσων.

Υπάρχουν στιγμές που χάνεις το κουράγιο σου;
* Απλά και μονολεκτικά, θ’ απαντήσω άπειρες. Ωστόσο, ταυτόχρονα θα συνειδητοποιήσω ότι ανήκω στην κατηγορία των «τυχερών» βασανισμένων από τα δύσκολα χρόνια και τη στειρότητα των καιρών. Θα νιώσω όμως στιγμιαία ασφάλεια, που κλοτσιά την κλοτσιά κι εμπόδιο στο εμπόδιο, δυνάμωσα, ωριμάζοντας απρόβλεπτα σα χαρακτήρας. Κι αυτό μόνο κακό δε το λέω…

Το όνομα Ζαφείρης τι σημαίνει για σένα;
* Χμ, είναι ο 13χρονος γάτος μου, ένα πλάσμα που δίνει μόνο αγάπη και ειρήνη έχει να εμπνεύσει. Ζω πολλά χρόνια με γάτες και πάντα ήτανε ζευγάρια, για να ‘χουν παρέα, ενόσω οι υπόλοιποι του σπιτιού θα ‘τρεχαν για την επιβίωση. Ο Ζαφείρης τα τελευταία χρόνια έμεινε μοναχούλης κι ο κώδικας της επικοινωνίας μεταξύ μας, απέκτησε πρωτόγνωρη διάσταση. Φτάνω συχνά να επικοινωνώ μαζί του με φθόγγους ή αγγίγματα. Όποιος δε το ‘χει ζήσει σαν εμπειρία ζωής -τη σχέση μας μ’ ένα ζώο- δεν μπορεί να νιώσει τα πλεονεκτήματα, που απολαμβάνουμε όσοι αφιερώσαμε χωροχρόνο στην ύπαρξή τους κι χαιρόμαστε τη θεραπευτική ωφέλεια των συναισθημάτων, που μπορούν αυτά τα υπέροχα πλάσματα να μας εμπνεύσουν.

* Επισκεφτείτε τη Σελίδα του συγγραφέα Γιάννη Φιλιππίδη κι επικοινωνήστε μαζί του, εδώ: Tα 5 προσωπικά βιβλία του, "Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου", "Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι 'αχ'", "Μα, το ψάρι είναι φρούτο", "Κρατάς μυστικό;", "Ζωή με λες", κυκλοφορούν από την «Άνεμος εκδοτική».

δείτε εδώ: CatIsArt