1) Νέο βιβλίο, τι πραγματεύεται το νέο σας
μυθιστόρημα;
Ένα χάρισμα κι έναν οριστικό έρωτα, θα πω
με μια φράση. Κεντρικοί ήρωες, ο Γαβριήλ και η Αγγελική, ένα ζευγάρι που
γεννιέται μαζί, ζει μαζί, πορεύεται συντροφικά σ’ ένα μέλλον, που εξακολουθεί
και θα εξακολουθήσει να γράφεται. Εκείνος, γεννιέται μ’ ένα χάρισμα. Ν’ ακούει
τις επιθυμίες των άλλων, όχι τις άλλες τους εσωτερικές σκέψεις, μόνο τις
επιθυμίες, ηθελημένα ή όχι, απλά συντονίζεται κι ακούει. Και βέβαια,
τουλάχιστον για μένα, καλείται να κάνει τους γύρω του πιο ευτυχισμένους,
κρύβοντας το μυστικό του. Το βιβλίο ξεκινάει με κείνον αποφασισμένο, να το
αποκαλύψει πια, αφηγούμενος τα πάντα από την αρχή σ’ ένα τετράδιο που
προορίζεται για την αγαπημένη του.
2) Ένα βιβλίο που υμνεί τον έρωτα. Πόσο καρμικός
μπορεί να γίνει;
Προσωπικά μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας,
ένιωσα πολλές φορές πως τίποτε στη ζωή μας δε γίνεται τυχαία. Κι ίσως μάλιστα
αν έχουμε καλή ψυχή μέσα μας, να βρίσκεται ένα χέρι να μας σώζει, εκεί που
απειλούνται να γκρεμιστούν τα πάντα γύρω μας. Τις ιδέες μου λοιπόν, μεταφέρω
και στο χαρτί. Η σχέση των ηρώων είναι καρμική, γιατί βιώνω ο ίδιος με τρόπο
απόλυτο μια τέτοια σχέση, γνωρίζω για πιο θέμα μιλάω. Κι αν στη δική μου
περίπτωση βοήθησε κάποια αόρατη δύναμη, τότε για το αγόρι και το κορίτσι αυτού
του βιβλίου, φαντάζομαι πως εγώ στάθηκα η αόρατη δύναμη για κείνους. Πιθανόν να
φαίνεται υπερβολικό για όποιον δεν έχει βιώσει κάτι τέτοιο, αλλά οι μεγάλες
αγάπες –που δεν αποστραγγίζονται ποτέ από ερωτική διάθεση, όπως συχνά λένε- που
κρατούν ως το ανθρώπινο διηνεκές, υπάρχουν για να διαψεύδουν στατιστικές και
ταμπέλες και κατηγοριοποιήσεις. Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται και συναντιούνται
για να μείνουν για πάντα μαζί, ως τα βαθιά τους γεράματα, αν είναι κι αυτό
γραφτό.
3) «Εκείνος που άκουγε τις ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ των άλλων». Μιλήστε
μου λίγο για την επιλογή του τίτλου; Τα κεφαλαία γράμματα στις ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ τι
υποδηλώνουν;
Η αρχική σπίθα που γέννησε αυτό το βιβλίο,
ήταν η θέλησή μου, να γράψω για έναν άντρα συνομήλικο με μένα ήρωα, γεννημένο
μ’ ένα χάρισμα. Αλλά τι στ’ αλήθεια χάρισμα θα ήθελα να ‘χω εγώ σα Γιάννης; Να
προβλέπω ας πούμε το μέλλον; Το βρίσκω εφιαλτικό. Ένα χάρισμα-χρίσμα ήθελα για
τον Γαβριήλ μου, να το πάρει και να μεγαλώσει λειτουργώντας ανθρώπινα και πάντα
με προσανατολισμό το καλό και το φως.
5) Πώς νιώθετε για το δέκατο αυτό λογοτεχνικό σας
παιδί;
Νιώθω ότι σχεδόν ασυνείδητα, ολοκληρώνω έναν
κύκλο δέκα βιβλίων, διαφορετικών σε είδος και ύφος μεταξύ τους, πέρα από γνωστά
και δημοφιλή μου μυθιστορήματα. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν ο απόλυτος γυναικείος
μονόλογος, η Βασιλική του «Η μυρωδιά σου στα σέντα μου» έγινε αγιογραφία
ηρωίδας, αγαπήθηκε σα φυσικό πρόσωπο από χιλιάδες ανθρώπους. Στη δέκατη στάση
μου στην πεζογραφία, θέλησα να αγγίξω ένα άλλο πλαίσιο, να γράψω πιο προσωπικά,
να εκθέσω προσωπικά μου δεδομένα μέσα από τις συναισθηματικές μου ομοιότητες με
τον πρωταγωνιστή. Βασανίστηκα περισσότερο. Για να μπορέσεις να κοιτάξεις
κατάβαθα μέσα σου, χρειάζεσαι όσο ποτέ, διαφάνεια, ειλικρίνεια, αλήθεια και
βέβαια, πάρα πολύ συναίσθημα.
6) Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να αποφορτιστώ από δύο πρόσωπα που αγάπησα
πολύ σ’ αυτό το δέκατό μου ταξίδι ως τη στιγμή που θα νιώσω, ότι κάτι
καινούργιο αρχίζει να πλάθεται μέσα μου. Τότε θ’ αρχίσει –πολύ ίσως καιρό πριν
τη στιγμή που θ’ αρχίσει να γράφεται ένα επόμενο βιβλίο- η εσωτερική διεργασία,
η αφηρημάδα του καλλιτέχνη θα γίνει και πάλι συνήθης μου καθημερινός θεσμός.
Γιατί τα πρόσωπα ενός επόμενου μύθου, πρέπει να δημιουργηθούν από την αρχή, να
σκιτσαριστούν σε ψυχή καθαρή, σα το λευκό χαρτί της ζωγραφικής…
7) Ποια είναι η πηγή έμπνευσή σας;
Οι άνθρωποι που συναντώ, οι στιγμές μου με
κάποιους απ’ αυτούς, τα συναισθήματά μου, αλλά και τα δικά τους. Από κει και
πέρα το μυαλό ενός συγγραφέα, χαρακτηρίζεται από μια ασυνήθιστη υπερευαισθησία,
που ρουφάει κάθε ενδιαφέρουσα εντύπωση, εικόνες, μουσικές, βοηθούν πολύ οι
άλλες καλές τέχνες για να μη ξεμένουμε ποτέ από έμπνευση, που διαμορφώνεται
πάντα σε κάτι άλλο, ολότελα δικό μας μέσα από αλλεπάλληλους συνειρμούς.
8) Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.
Να ‘χουν δύναμη στη δύσκολη εποχή. Κι αν η
ψυχή τους, τους παροτρύνει ν’ ανοίξουν μια σελίδα λευκή στον υπολογιστή και να
γράψουν, ας το κάνουν, όχι με αναγκαίο σκοπό να ετοιμάσουν κάτι συγκεκριμένα,
το γράψιμο βοηθάει ν’ αποφορτιζόμαστε από τα συναισθήματα που παραμένουν ανέκφραστα
κι ίσως, να μη τα εμπιστευόμαστε στο ίδιο μας το περιβάλλον ή να θέλουμε να τα
επικοινωνήσουμε αλλιώς. Έτσι ξεκίνησα και γω κάποτε να γράφω και μετά από
αλλαγές στο χειρόγραφο, έγινε το πρώτο μου βιβλίο. Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο
απόγευμα, που κάθισα σε μια οθόνη και έγραψα μετά από χρόνια –μιας κι έγραφα
από παιδί- κάτι ωριμότερο, κάτι περισσότερο. Φανταστείτε την έκπληξή μου, όταν
άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι γράφω σχεδόν συνειδητά το πρώτο μου μυθιστόρημα…
9) Που μπορούμε να σας βρούμε; (social media).
Είμαι εύκολα προσβάσιμος σε φίλες και
φίλους, τις εποχές που δε γράφω συναντιέμαι με πολλούς απ’ αυτούς με τρόπο
ηλεκτρονικό ή φυσικό. Η επίσημή μου σελίδα είναι στη διεύθυνση
https://www.facebook.com/Yannis.Filippidis.anemosekdotiki αλλά μπορείτε να βείτε και τα προφίλ
μου στο facebook ή το μπλογκ μου. Είμαι –όσο το επιτρέπουν οι πολλαπλές
υποχρεώσεις μου- παιδί του διαδικτύου. Και χαίρομαι που η τεχνολογία βοηθάει να
ζούμε πιο κοινονικοποιημένα και να συναντιώμαστε με φίλους που αγαπάμε και μπορεί
να βρίσκονται αμέτρητα χιλιόμετρα μακριά, σ’ άλλη χώρα, σ’ άλλη ήπειρο. Μια
τέτοια επικοινωνία τη θεωρώ το μεγαλύτερο πλούτο, που φέρει η ιδιότητα του
συγγραφέα σε μένα.
Πηγή:
http://all4fun.gr/theatre/books/15094-2017-06-12-13-49-44.html
