Ένα αγαπημένο και σοφό από πάντα κορίτσι, η
ποιήτριά μας Κωνσταντία Γέροντα, πήρε το «Κωδικός ελευθερία» στην επιστροφή της
στη Σαλονίκη. Και πριν λίγο, πήρα στα μηνύματά μου, ένα κείμενο καρδιάς από
κείνην, μια προσέγγιση που με ψάχνει· και με βρίσκει. Πολύ όμως…
_____________
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ #ΚωδικόςΕλευθερία
‘’Η λύπη μου
τακτική επισκέπτρια του νου, επιχειρεί να
συρρικνώσει μέσα μου μελλοντικές εικόνες και βλέπεις, την κλωτσάω με κέρατα
κριαριού· αλλά δε μ’ αφήνει πάντα, εκμεταλλεύεται τις περιοδικές αδύναμες
σκέψεις μου’’.
.
«Λυρικός, στοχαστικός, ποιητικός σ’ ένα
βιβλίο με αφηγήσεις προσωπικές από ταξίδια, όνειρα και περιπλανήσεις. Είναι το
υλικό απ’ το οποίο φτιάχνονται τα ποιήματα. Προσωπικά πάντα θαύμαζα και θαυμάζω
τους πεζογράφους γιατί έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν έναν καινούριο
κόσμο με φανταστικούς ήρωες και αυτός ο φανταστικός κόσμος μας δίνει την αφορμή
να ερμηνεύσουμε την καθημερινή και απτή πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Στην
ποίηση, αντίθετα, χρησιμοποιούμε τις προσωπικές μας ήττες και νίκες, την πτώση
μας, τα όνειρα μας αλλά και τη ματαίωση τους , τη λύπη που επιτίθεται σαν
πολιορκητικός κριός και την κλωτσάμε ‘’με κέρατα κριαριού’’- η μεταφορά είναι
πρωτότυπη και εκφράζει αυτή τη διαρκή μάχη ανάμεσα στο εγώ του συγγραφέα και τη
λύπη, ίσως και την ίδια τη γραφή, την οποία άλλοτε νικάει και απ’ την οποία
άλλοτε χάνει.
Ακολουθούν και άλλες φράσεις ισάξιες με
στίχους ποιητικούς: ‘’Να καταγράψεις ανεξίτηλα εντός σου αυτό το μπλε, που
απλώνεται σε διαρκείς σινεμασκόπ λωρίδες διαφορετικών υφών και αποχρώσεων.
Γαλάζιο ανακατεμένο άναρχα με αφρισμένο λευκό…’’ , ‘’ Και με το βλέμμα να
χαϊδεύει τις κορυφογραμμές του απέναντι βουνού, παίρνεις και ξετυλίγεις στάσεις
και εικόνες, πόλεις κι ανάσες, καράβια και δρόμους επαρχιακούς από γδαρμένη
άσφαλτο, που σπείρανε σε διαδοχή φιδίσια ανάμεσα στα δέντρα οι άνθρωποι.’’. Τα
ηλιοβασιλέματα στα νησιά, οι μυρωδιές και οι γεύσεις των φαγητών ανακατεύονται
γλυκά με τις καλοκαιρινές μέρες και τα κοχύλια που μαζεύει κανείς στην
ακροθαλασσιά. Σαν πολυκαιρισμένες καρτ ποστάλ που βρίσκουμε σ’ ένα κουτί
ξεχασμένο ή στο συρτάρι του γραφείου μαζί με ημερολόγια της εφηβείας.
Προς το τέλος, ένα κείμενο πολιτικό με πολύ
χιούμορ και μια πρόταση που αντιστέκεται στη γενική απελπισία που μας
περιβάλλει όλους και ολοένα κερδίζει έδαφος κάνοντας κάθε προσπάθεια για το
αντίθετο να μειοψηφεί: ’’Με δράση κερδίζεται η ζωή, όχι με απόγνωση.’’. Η
εικονογράφηση του Νικόλα συμπληρώνει αυτό το ποιητικό, στην ουσία του, βιβλίο
αντιστικτικά, με δικές του φωτογραφίες, εκφράζοντας την επαγγελματική φροντίδα
που δείχνει τόσα χρόνια για τα εξώφυλλα βιβλίων μαζί με την καλλιτεχνική
ευαισθησία ενός ανθρώπου που αναζητά την ομορφιά γύρω του. Η κριτική μου είναι
προσωπική γιατί προσωπική είναι και η σχέση μου με το συγγραφέα. Επίσης, νομίζω
ότι αυτό είναι το πιο προσωπικό βιβλίο του Γιάννη που έχω διαβάσει».
#ΚωδικόςΕλευθερία #ΆνεμοςΕκδοτική
