«Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου» • συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου για την «Ραδιοτηλεόραση», τ.2211 [29/06]


▶ Η ιστορία σας ξεκίνησε...
Τη στιγμή που σκέφτηκα ένα ανυπόταχτο γοητευτικό κορίτσι με δυνατό ελληνικό βλέμμα, πνεύμα φιλάληθες, έτοιμο θαρρείς από πάντα, ν’ αντιμετωπίσει τη ζωή. Να χαρεί τις φωτεινές, χωρίς να φανεί άτολμη στις σκοτεινές. Ο φιλότιμος χαρακτήρας, η αποφασιστικότητα κι η ερωτική οπτική της για τη ζωή, ήταν το κίνητρο να συνεχίσω την αναζήτηση.

▶ Κι όλα αυτά τα ρομαντικά...
Με φόντο έναν κάμπο απέραντο, που έμοιαζε με πέλαγο και μια Ελλάδα που συνεχώς άλλαζε χρώματα, εικόνα, εποχή και πεποιθήσεις σε ροή ενός ολόκληρου αιώνα, το μικρό κορίτσι περπάτησε έναν πόλεμο, έψαξε να βρει την πραγματική δική της θάλασσα και τη ζωή όπως την ονειρεύτηκε, συνειδητά γενναία κι ανεξάρτητη από την αρχή.

▶ Στη συνέχεια πάλι η Βασιλική...
Είχε τη δύναμη ν’ αναλάβει πιο ενεργό ρόλο. Αποφάσισε ν’ αφηγηθεί τα γεγονότα, τις μνήμες και τους μικρούς καθημερινούς της αναστεναγμούς σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Χρειάστηκε πολλές φορές να εξηγήσω –εξαιρετικά κολακευμένο πάραυτα- ότι δεν πρόκειται για μια αληθινή ιστορία-βιογραφία, αλλά για ένα κυριολεκτικό μυθιστόρημα. Ίσως γιατί, συγγραφέας κι αναγνώστες, ηττηθήκαμε γλυκά σε επίπεδο ενσυναίσθησης, νιώσαμε σχεδόν από κοινού, άμεσο τον βαθμό συγγένειας-φιλίας με κείνη.

▶ Κι ενόσω το βιβλίο θα μπορούσε να γίνει ταινία...
Και πριν η ίδια η ηρωίδα καταλήξει πρωταγωνίστρια της ασπρόμαυρης -κι εν τη γεννέση- εποχή του, ένας κόσμος ολόκληρος από πρόσωπα ξεχωριστά, γεγονότα, στιγμές ξετυλίγεται σ’ ένα παιχνίδι ανύποπτης αντιστροφής του χρόνου, αφού το παρελθόν είναι αυτό που πρώτο σε μια ανθρώπινη ιστορία ή μυθιστορία, έχει τη δύναμη να εξηγήσει, να προβλέψει ή να οραματιστεί το μέλλον.

▶ Η Βασιλική πάλι...
Θα χρειαστεί να παλέψει για κάθε όνειρο ή στόχο οριστικό πολύ κι είναι έτοιμη, σοφή ίσως κι από παιδί. Χωρίς να επενδύσει στιγμή το μέλλον της σ’ ευχές, καταφέρνει να φανεί αποτελεσματική.

▶ Κι ενώ γνωρίζει...
...πολύ καλά ότι ο δρόμος της απόλυτης ειλικρίνειας στα αισθήματα, δε θα ‘ναι ο πιο ακούραστος. Αλλά δεν έχει κι άλλον, ίσως γιατί διδάσκεται από νωρίς την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης, την ευτυχία που όσο κι αν διαρκεί αποτελεί κομμάτι απ’ τον προσωπικό μας εν ζωή παράδεισο. Θα χρειαστεί να μάθουμε τις πιο κρυφές της σκέψης, για να σταθούμε σιωπηλοί συμπαραστάτες στις μικρές ανά εποχή επαναστάσεις της.

▶ Εν τέλει...
Επενδύοντας ευθαρσώς στα επόμενα της όνειρα, καταφέρνει να σταθεί πιο δυνατή απ’ όσο νόμιζε. Η ίδια η ελληνική πραγματικότητα σε συνεχή μεταλλαγή και αστάθεια, η κοινωνία μέσα από την οπτική των άλλων και τα φτερουγίσματα της καρδιάς, θα ωριμάσουν την επόμενή της εποχή, επιστρέφοντας την Βασιλική στη φωτεινή ερωτική πλευρά της, μέσα από ένα βλέμμα μελαχρινό, που θα αλλάξει τις συντεταγμένες, αφού τίποτα σχεδόν σ’ αυτόν τον κόσμο δε γίνεται αναίτια.

▶ Ή μήπως θ’ άξιζε ν’ αφεθούμε λίγο παραπάνω στα μαγικά ενδεχόμενα;
Aφήνοντας το νου και την καρδιά να ονειρευτούν άφοβα, μ’ αληθινό καινούργιο άνεμο. Είναι η Βασιλική από τη «Μυρωδιά» που επιμένει άλλοτε σα φίλη κι άλλοτε σα μάνα ή ερωμένη, ότι δε ζούμε για τη γνώμη των άλλων και πως, τίποτα δε κερδίζεται χωρίς μόχθο ψυχικό, αλλά όταν αυτό γίνεται κατορθωτό από μας, η ζωή κυλάει στην πιο ευτυχισμένη και φωτεινή της εκδοχή. «Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου» • συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου για την «Ραδιοτηλεόραση», τ.2211 [29/06]


▶ Η ιστορία σας ξεκίνησε...
Τη στιγμή που σκέφτηκα ένα ανυπόταχτο γοητευτικό κορίτσι με δυνατό ελληνικό βλέμμα, πνεύμα φιλάληθες, έτοιμο θαρρείς από πάντα, ν’ αντιμετωπίσει τη ζωή. Να χαρεί τις φωτεινές, χωρίς να φανεί άτολμη στις σκοτεινές. Ο φιλότιμος χαρακτήρας, η αποφασιστικότητα κι η ερωτική οπτική της για τη ζωή, ήταν το κίνητρο να συνεχίσω την αναζήτηση.

▶ Κι όλα αυτά τα ρομαντικά...
Με φόντο έναν κάμπο απέραντο, που έμοιαζε με πέλαγο και μια Ελλάδα που συνεχώς άλλαζε χρώματα, εικόνα, εποχή και πεποιθήσεις σε ροή ενός ολόκληρου αιώνα, το μικρό κορίτσι περπάτησε έναν πόλεμο, έψαξε να βρει την πραγματική δική της θάλασσα και τη ζωή όπως την ονειρεύτηκε, συνειδητά γενναία κι ανεξάρτητη από την αρχή.

▶ Στη συνέχεια πάλι η Βασιλική...
Είχε τη δύναμη ν’ αναλάβει πιο ενεργό ρόλο. Αποφάσισε ν’ αφηγηθεί τα γεγονότα, τις μνήμες και τους μικρούς καθημερινούς της αναστεναγμούς σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Χρειάστηκε πολλές φορές να εξηγήσω –εξαιρετικά κολακευμένο πάραυτα- ότι δεν πρόκειται για μια αληθινή ιστορία-βιογραφία, αλλά για ένα κυριολεκτικό μυθιστόρημα. Ίσως γιατί, συγγραφέας κι αναγνώστες, ηττηθήκαμε γλυκά σε επίπεδο ενσυναίσθησης, νιώσαμε σχεδόν από κοινού, άμεσο τον βαθμό συγγένειας-φιλίας με κείνη.

▶ Κι ενόσω το βιβλίο θα μπορούσε να γίνει ταινία...
Και πριν η ίδια η ηρωίδα καταλήξει πρωταγωνίστρια της ασπρόμαυρης -κι εν τη γεννέση- εποχή του, ένας κόσμος ολόκληρος από πρόσωπα ξεχωριστά, γεγονότα, στιγμές ξετυλίγεται σ’ ένα παιχνίδι ανύποπτης αντιστροφής του χρόνου, αφού το παρελθόν είναι αυτό που πρώτο σε μια ανθρώπινη ιστορία ή μυθιστορία, έχει τη δύναμη να εξηγήσει, να προβλέψει ή να οραματιστεί το μέλλον.

▶ Η Βασιλική πάλι...
Θα χρειαστεί να παλέψει για κάθε όνειρο ή στόχο οριστικό πολύ κι είναι έτοιμη, σοφή ίσως κι από παιδί. Χωρίς να επενδύσει στιγμή το μέλλον της σ’ ευχές, καταφέρνει να φανεί αποτελεσματική.

▶ Κι ενώ γνωρίζει...
...πολύ καλά ότι ο δρόμος της απόλυτης ειλικρίνειας στα αισθήματα, δε θα ‘ναι ο πιο ακούραστος. Αλλά δεν έχει κι άλλον, ίσως γιατί διδάσκεται από νωρίς την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης, την ευτυχία που όσο κι αν διαρκεί αποτελεί κομμάτι απ’ τον προσωπικό μας εν ζωή παράδεισο. Θα χρειαστεί να μάθουμε τις πιο κρυφές της σκέψης, για να σταθούμε σιωπηλοί συμπαραστάτες στις μικρές ανά εποχή επαναστάσεις της.

▶ Εν τέλει...
Επενδύοντας ευθαρσώς στα επόμενα της όνειρα, καταφέρνει να σταθεί πιο δυνατή απ’ όσο νόμιζε. Η ίδια η ελληνική πραγματικότητα σε συνεχή μεταλλαγή και αστάθεια, η κοινωνία μέσα από την οπτική των άλλων και τα φτερουγίσματα της καρδιάς, θα ωριμάσουν την επόμενή της εποχή, επιστρέφοντας την Βασιλική στη φωτεινή ερωτική πλευρά της, μέσα από ένα βλέμμα μελαχρινό, που θα αλλάξει τις συντεταγμένες, αφού τίποτα σχεδόν σ’ αυτόν τον κόσμο δε γίνεται αναίτια.

▶ Ή μήπως θ’ άξιζε ν’ αφεθούμε λίγο παραπάνω στα μαγικά ενδεχόμενα;
Aφήνοντας το νου και την καρδιά να ονειρευτούν άφοβα, μ’ αληθινό καινούργιο άνεμο. Είναι η Βασιλική από τη «Μυρωδιά» που επιμένει άλλοτε σα φίλη κι άλλοτε σα μάνα ή ερωμένη, ότι δε ζούμε για τη γνώμη των άλλων και πως, τίποτα δε κερδίζεται χωρίς μόχθο ψυχικό, αλλά όταν αυτό γίνεται κατορθωτό από μας, η ζωή κυλάει στην πιο ευτυχισμένη και φωτεινή της εκδοχή.