τοβιβλίο.net • Είχε λιακάδα σήμερα, του Γιάννη Φιλιππίδη • Γράφει η Αλεξάνδρα Παυλίδη


“Είχε λιακάδα σήμερα”, του Γιάννη Φιλιππίδη – εκδόσεις  Άνεμος.
Μια ιστορία για τον ήλιο που ανάβουμε μόνοι μας.

Από τις εκδόσεις Άνεμος κυκλοφορεί το μυθιστόρημα του Γιάννη Φιλιππίδη “Είχε  λιακάδα σήμερα”. Εδώ όλα ξεκινούν από μια φυγή. Μια φυγή ενός νεαρού κοριτσιού, της Ισμήνης, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Μια τυχαία εγκυμοσύνη διόλου ανεπιθύμητη σε μια οικογένεια αυστηρά πατριαρχική με ακροδεξιές προτιμήσεις και με φόντο την Ελλάδα των συνταγματαρχών.

Η ανάγκη για ελευθερία, ο αγώνας για την διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής και  η αδιαπραγμάτευτη αποφασιστικότητα φαίνεται να είναι αυτονόητα για την Ισμήνη. Μα μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Κάποια χρόνια νωρίτερα η Αννέτα ή Πέρσα πια, αδελφή του πατέρα της, έχει οδηγηθεί στην φυγή για μια παρόμοια περίπτωση. Η Πέρσα σήκωσε προ πολλού μπαϊράκι και κατόπιν έναν σταυρό ο οποίος πάντα συνεπάγεται του πρώτου. Η Ισμήνη θα βρει στο πρόσωπο της Πέρσας τον άνθρωπο ο οποίος θα την υποστηρίξει σε όλη της την ζωή, με κάθε κόστος.

Ένας νεαρός άνδρας ο Μάνος ερωτεύεται την Ισμήνη και στέκεται δίπλα της σε όλες τις δυσκολίες, χωρίς εχέγγυα και χωρίς να κάνει ένα βήμα πίσω. Η ζωή φαίνεται να έχει κερδηθεί για την Ισμήνη. Μερικές φορές όμως οι Θεοί/Θεός/τύχη/μοίρα – αυτή η ανεξέλεγκτη ανώτερη δύναμη δύναται να ειπωθεί ποικιλοτρόπως-, έχουν/έχει διαφορετικά σχέδια από τα δικά μας. Έτσι και στην περίπτωση της Ισμήνης ο καρκίνος θέτει τα δικά του όρια σε μια ζωή η οποία περιλαμβάνει περισσότερες ζωές που εξαρτώνται από εκείνη.

Η ανίατη αρρώστια σημάδεψε την ζωή της Πέρσας και μετέπειτα της Ισμήνης, δύο γυναίκες που ταυτίστηκαν πριν ακόμα συναντηθούν. Ένας λόγος από δύο στόματα απέναντι σε λογοκρισίες πολιτικές και κοινωνικές, Πατήσια, Ναύπλιο, Μπούρτζι και μια θάλασσα να χορεύει στις μελωδίες της Πέρσας.

Ο Φιλιππίδης και σε αυτό το έργο του καταθέτει με διαφάνεια την αλήθεια του σε ένα σκηνικό όμορφα δουλεμένο, με λόγο άμεσο, δυνατό, τρυφερό και ζεστό και μια πλοκή με ανέλπιστο τέλος. Διαβάζεται απνευστί και αφήνει μια γλυκόπικρη επίγευση.

Πόσο ζυγίζει η ανθρώπινη βούληση και πόσο ο θάνατος; Μπορεί μια ανίατη ασθένεια να αφήσει περιθώρια σε κάποιον να ζήσει ευτυχισμένος; Τότε, στην δεκαετία του ’70 που όλα ήταν δυσκολότερα κάποιοι το έκαναν πραγματικότητα. Και σήμερα; Σήμερα τίποτα. Είχε λιακάδα σήμερα…