Διάβασε
και σχολιάζει η Μαρία Διαμαντοπούλου.
Είναι
κάτι βιβλία που σε στοιχειώνουν. Που σου σκαλίζουν τα σωθικά, σε ταράζουν, σου
προκαλούν «τον έλεον και τον φόβον», που έλεγαν και οι αρχαίοι. Δεν πρόκειται
για απλές αφηγήσεις μιας ιστοριούλας, με αρχή, μέση και τέλος, που τις ξεχνάς
δέκα λεπτά αφού κλείσεις το οπισθόφυλλο. Αντίθετα, σε κυνηγάνε πολύ καιρό μετά,
σου έρχονται στο μυαλό σε άσχετες στιγμές και σε κάνουν ν’ αναθεωρήσεις πολλά
για τη δική σου ζωή και το νόημά της. Όπως το «Είχε λιακάδα σήμερα», του Γιάννη
Φιλιππίδη. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θίγει τόσα πολλά και καίρια θέματα,
ώστε δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις. Όλα, ωστόσο, δένουν αρμονικά και
εξυπηρετούν το σκοπό τους, χωρίς να δίνουν την εντύπωση της προχειρότητας ή της
αμηχανίας. Το αντίθετο μάλιστα. Ο Γιάννης Φιλιππίδης δημιουργεί ένα ξεχωριστό
λογοτεχνικό υφαντό, με νήματα ζωής και θανάτου, αγάπης και μίσους, με κοινό
παρονομαστή την ανθρώπινη μοίρα.
.
Η
υπόθεση: Αθάνατη ελληνική επαρχία, την εποχή της Δικτατορίας. Ένα φοβισμένο
αλλά και αποφασισμένο νέο κορίτσι, η Ισμήνη, το σκάει από την πατρική εστία.
Δεν είναι μόνη .Μέσα της κουβαλάει ένα παιδί, καρπό μιας επιπόλαιης σχέσης,
όπως αυτές που κάναμε όλοι μας σε εκείνες τις ηλικίες, πειραματιζόμενοι με τη
ζωή και τον έρωτα. Η Ισμήνη έχει πολλούς λόγους να φύγει και ο κυριότερος είναι
ο πατέρας της, ένας τυπικός συντηρητικός αστός, ο Ανέστης. Νοικοκυραίος, «κυρ Παντελής», που όλα
τα έχει τακτοποιήσει και έχει το κούτελο καθαρό για την κοινωνία. Δε θα αφήσει
μια κοριτσίστικη τρέλα να του χαλάσει τα σχέδια! Μια άμβλωση και ένα πολύφερνο
προξενιό θα δώσουν άμεσα τη λύση, μια λύση που δεν περιλαμβάνει τη γνώμη της
άμεσα ενδιαφερόμενης. Δε θα αφήσει την κόρη του να γίνει σαν την άσωτη αδερφή
του, την Πέρσα, που έκανε τα ίδια! Το έσκασε για την Αθήνα με τον μουσικό,
χωρίς την έγκρισή του. Ας έγινε μεγάλη και τρανή στη συνέχεια. Παραμένει στο
μυαλό του μια ανήθικη, μια άσωτη. Πιο πολύ όμως τον πονάει που η Πέρσα τον
αψήφησε. Αυτόν, τον άντρα, το αφεντικό, που ορίζει τις ζωές όλων. Η γυναίκα του
και η κόρη του είναι περιουσία του και θα τις διαθέσει όπως θέλει!
Η
Ισμήνη δεν έχει δει ποτέ τη μυστηριώδη θεία Πέρσα, παρά μόνο στα περιοδικά. Η
Πέρσα είναι σταρ του πενταγράμμου, που ζει ωστόσο στη σκιά. Ο αδερφός της την
έχει ξεγράψει, μετά την αποκοτιά της. Για την Ισμήνη, όμως, η Πέρσα είναι το
ύστατο καταφύγιο, η μόνη λύση για να γλιτώσει το παράνομο φόνο του αγέννητου
παιδιού της και τη ζωή γλάστρας που θα της επιβάλλει ο πατέρας της. Η θεία
Πέρσα θα περιθάλψει την Ισμήνη, θα την καταλάβει και θα τη βοηθήσει, ερχόμενη
σε άμεση σύγκρουση με τον αυταρχικό, αλαζόνα αδερφό της. Μια γυναίκα
χειραφετημένη, ευαίσθητη και πονεμένη, δεν έχει χρόνο ν’ ασχοληθεί με
«Ανέστηδες». Χορτάτη και γεμάτη απ’ όλα, βιώνει με αξιοπρέπεια τόσο τη
διασημότητα της ,όσο και τις προσωπικές της απώλειες. Η Πέρσα γίνεται μητέρα,
σύντροφος, δασκάλα της ανιψιάς της και τη βοηθά να χτίσει μια νέα, δική της,
υπέροχη ζωή. Ως δορυφόροι αγάπης κινούνται κοντά τους και άλλα πρόσωπα, που
δίνουν το δικό τους στίγμα στην ιστορία και στη ζωή της Ισμήνης. Μια ζωή που θα
πάρει σκοτεινή τροπή. Ο ήλιος θα κρυφτεί από βαριά, μαύρα σύννεφα. Η λιακάδα,
όμως, δίνει αξία σε όλα, ακόμα και στο τραγικό τέλος. Όσα ζούμε με τους
αγαπημένους μας, οι στιγμές αγάπης και ευτυχίας, δίνουν λάμψη στο μωσαϊκό της
ζωής μας, είτε είναι μικρό, είτε μεγάλο. Αυτό μένει τελικά και αυτό αξίζει.
Διάβασε
το: ένα βιβλίο που θα σου δώσει πολλά «χαστούκια», μέσα από την ιστορία των
ηρώων. Ένα βιβλίο που τολμάει να μιλήσει για πολλά και άρρητα, για μια εποχή
που δυστυχώς πολλοί ακόμα τη νοσταλγούν .Μια εποχή που οι περισσότερες χρόνιες
ασθένειες ήταν καταδίκη σε θάνατο και η ζωή μετριόταν με συμβάσεις. Θα σκεφτείς
πολλά για τον εαυτό σου, το νόημα της ύπαρξης, το τίμημα των επιλογών σου. Όλα
αυτά δοσμένα, από μια λυρική, ευαίσθητη πένα ενός ανθρώπου τρυφερού και
δοτικού. Ενός ανθρώπου που μετουσιώνει τη δική του περιπέτεια και πρόκληση σε
τέχνη του λόγου.
Μην
το διαβάσεις: αν θέλεις απλά μια ευχάριστη ιστορία να περάσει η ώρα χωρίς
πολλούς προβληματισμούς.
Πηγή:
